Stromectol (Iwermektyna) tabletki bez recepty online

Po pierwszych publikacjach na temat pozytywnych badań laboratoryjnych substancji czynnej Ivermectin w zwalczaniu koronawirusa COVID-19, zapotrzebowanie na tabletki Stromectol znacznie wzrosło.

Obecnie lokalne apteki nie zawsze są w stanie zaspokoić zapotrzebowanie na tabletki Stromectol w jednej z podanych przez producenta dawek (3 mg, 6 mg lub 12 mg) i w opakowaniach od 10 do 270 tabletek.

Nasza strona dba o bezpieczeństwo i prywatność naszych klientów. Zakup tabletek Ivermectin online nie zajmie Ci dużo czasu i pozwoli zaoszczędzić pieniądze. Cena Ivermectin online jest zawsze niższa niż w lokalnych aptekach. Zamówienie jest zawsze realizowane w jak najkrótszym czasie i w sposób najwygodniejszy dla klienta.

Skład

Każda tabletka leku Stromectol zawiera: iwermektynę 3 mg, 6 mg, 12 mg. Substancje pomocnicze: laktoza jednowodna; celaktoza 80; glikolan skrobi sodowej; magnezu stearynian; talk.

Efekt terapeutyczny

Tabletki Iwermektyny są środkiem przeciwpasożytniczym (zabijają pasożyty zwane mikrofilariami, które są obecne pod skórą i w oczach pacjentów z onchocerciasis).

Wskazania

Tabletki Ivermectin są zalecane w leczeniu chorób pasożytniczych: onchocerciasis, strongyloidiaza, świerzb.

Farmakodynamika

Iwermektyna należy do klasy awermektyn, środków przeciwpasożytniczych o szerokim spektrum działania i unikalnym mechanizmie działania. Związki tej klasy wiążą się selektywnie i ze znacznym powinowactwem z generowanymi przez glutaminian kanałami jonowymi chlorkowymi obecnymi w komórkach nerwowych i mięśniowych bezkręgowców. Prowadzi to do zwiększenia przepuszczalności błony komórkowej dla jonów, hiperpolaryzacji komórki nerwowej lub mięśniowej skutkującej paraliżem i śmiercią pasożyta. Związki tej klasy oddziałują również z innymi kanałami chlorkowymi generowanymi przez ligand, np. przez neuroprzekaźnik kwas gamma-aminomasłowy (GABA).

Selektywna aktywność związków tej klasy wynika z faktu, że u niektórych ssaków brak jest kanałów chlorkowych generowanych przez glutaminian, gdyż awermektyny mają niskie powinowactwo do kanałów chlorkowych generowanych przez ligand u ssaków. Ponadto, iwermektyna nie przekracza łatwo bariery krew-mózg u ludzi.

Iwermektyna stymuluje uwalnianie hamującego neuroprzekaźnika, kwasu gamma-aminomasłowego (GABA), z presynaptycznych zakończeń nerwowych. U nicieni hamuje więc przekazywanie impulsów z interneuronów kanalików brzusznych do neuronów ruchowych. U stawonogów podobny mechanizm hamuje przekazywanie impulsów do złącza nerwowo-mięśniowego. Iwermektyna nie przenika łatwo do ośrodkowego układu nerwowego ssaków i dlatego nie zmienia neurotransmisji zależnej od GABAergii u ssaków.

U dorosłych pacjentów pojedyncza dawka zmniejsza liczbę skórnych mikrofilarii do niewykrywalnego poziomu w ciągu kilku dni. Po podaniu pojedynczej dawki liczba pozostałych mikrofilarii jest co najmniej 12 razy mniejsza niż 10% liczby stwierdzonej przed leczeniem. Efekt ten jest osiągany dzięki połączeniu działania mikrofilarii i czasowej blokady mikrofilarii w macicy dorosłego pasożyta. U pacjentów ze zmianami ocznymi obserwuje się znaczne zmniejszenie liczby mikrofilarii wewnątrzgałkowych.

Ivermectin jest również stosowany do :

• Leczenie świerzbu
• Pacjenci z postaciami świerzbu, które nie reagują na konwencjonalne leczenie
• Wszy głowowe
• Covid-19.

Pharmacokinetics

Tabletki inwermektyny zawierają mieszaninę co najmniej 80% 22,23-dihydroawermektyny B1a i 20% lub mniej 22,23-dihydroawermektyny B1b. Gdy podawano 12 mg iwermektyny w postaci pojedynczej tabletki, średnie maksymalne stężenie w osoczu związku progenitorowego (H2B1a) wynosiło 46,6 (+/- 21,9) po 4 godzinach od podania leku. Stężenia w osoczu zwiększały się wraz z dawką w sposób zasadniczo proporcjonalny. Iwermektyna jest metabolizowana u ludzi, a iwermektyna i jej metabolity są wydalane prawie wyłącznie z kałem przez około 12 godzin, po czym mniej niż 1% podanej dawki jest wydalane z moczem. Okres półtrwania iwermektyny w osoczu ludzkim wynosi około 12 godzin, a jej metabolitów około trzech dni.

Iwermektyna i COVID-19

Badanie in vitro wykazało, że iwermektyna zmniejszyła RNA wirusa związanego z komórkami o 99,8% w ciągu 24 godzin. Badanie in vitro to takie, w którym komórki badane są w laboratorium, a nie w żywym organizmie. Aby sprawdzić skuteczność iwermektyny wobec COVID-19, przeprowadzono badania kliniczne na ludziach. To są badania in vivo. Obecnie nie jest do końca jasne, czy iwermektyna pomaga w leczeniu COVID-19, dlatego potrzebne są dalsze badania. Tabletki Iwermektyny są obecnie zatwierdzone przez FDA do leczenia robaków jelitowych Strongyloides stercoralis i Onchocerca volvulus.

Iwermektyna powinna być stosowana u pacjentów w leczeniu COVID-19 wyłącznie w warunkach eksperymentalnych, jako część badania klinicznego.

W jaki sposób iwermektyna działa przeciwko COVID-19?

SARS-CoV-2 (Severe Acute Respiratory Syndrome Coronavirus 2) to wirus, który wywołuje COVID-19 (koronawirus 2019). Aby wirus SARS-CoV-2 mógł się zarazić, musi najpierw zainfekować komórki. Następnie, po wejściu do komórki, wirus tworzy wiele kopii siebie, aby rozprzestrzenić się po całym organizmie. Wirus ma również zdolność do uczynienia organizmu mniej skutecznym w zwalczaniu infekcji. Kiedy komórka zostaje zainfekowana, niektóre białka wirusowe dostają się do jądra komórki, gdzie mogą zmniejszyć zdolność organizmu do zwalczania wirusa, co oznacza, że infekcja może się pogorszyć. Aby dostać się do jądra, białka wirusowe muszą związać się z transporterem ładunku, który umożliwia im przejście.

Iwermektyna może zablokować transporter ładunku, przez co białka wirusowe nie mogą dostać się do jądra. Tak zdaniem naukowców działa iwermektyna na wirusa SARS-CoV-2. Przyjmowanie iwermektyny pozwala organizmowi walczyć z infekcją jak zwykle, ponieważ jego odpowiedź przeciwwirusowa nie została osłabiona przez białka wirusowe.

Wiadomo, że Iwermektyna jest bezpieczna w stosowaniu u ludzi.

Gdzie kupić tabletki Ivermectin w Polsce?

Iwermektyna pojawiła się na polskim rynku stosunkowo niedawno i o ile wcześniej była dostępna tylko w postaci kremu, to obecnie dostępne są tabletki z iwermektyną w dawkach 3 mg, 6 mg i 12 mg.

Szukasz gdzie kupić ivermectin bez recepty? Przestań szukać, trafiłeś we właściwe miejsce! Zamów ivermectin w aptece online.com, a lek zostanie dostarczony prosto pod Twoje drzwi. Ciesz się łatwością nawigacji na naszej przeprojektowanej stronie internetowej, która pozwoli Ci szybko znaleźć to, czego potrzebujesz dla siebie i swojej rodziny.

Dawkowanie i sposób podawania

Onchocerciasis i strongyloides:

Pojedynczą dawkę należy przyjmować z wodą na pusty żołądek; wpływ pokarmu na wchłanianie nie jest znany. Dawkę można przyjąć rano lub o innej porze, ale nie należy przyjmować żadnych pokarmów na dwie godziny przed lub dwie godziny po przyjęciu tabletek Ivermectin. Nie są wymagane żadne inne ograniczenia dietetyczne ani dodatkowe leki. Dla większości pacjentów sugerowany odstęp czasu wynosi 12 miesięcy. Jednak w niektórych rejonach preferowane może być powtarzanie podawania co sześć miesięcy, w zależności od częstości występowania lub gęstości mikrofilarii skórnych.

Świerzb:

Zalecana dawka to dawka pojedyncza, zależna od masy ciała pacjenta. W razie potrzeby i zgodnie z kryteriami medycznymi powtórzyć dawkę po 15 dniach.

Wielkość dawki ustala się w zależności od masy ciała pacjenta w następujący sposób:

• Masa ciała (kg) Dawka (tabletki)
• 15 - 25 0.5
• 26 - 44 1
• 45 - 64 1,5
• 65 - 84 2.

Alternatywnie, dawka iwermektyny może być ustalona w zależności od obrotu pacjenta, jak opisano poniżej:

• Wysokość (cm) Dawkowanie (tabletki)
• 90 - 119 0.5
• 120 - 140 1
• 141 - 158 1.5
• > 158 2.

W każdym przypadku należy skrupulatnie przestrzegać zaleceń lekarza.

Nie przekraczać terminu ważności wyraźnie zaznaczonego na opakowaniu.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na którykolwiek ze składników.

Środki ostrożności i ostrzeżenia

Wznowienie leczenia jest przeciwwskazane w przypadku nadwrażliwości na lek. Tabletek inwermektyny nie należy podawać dzieciom w wieku poniżej 5 lat; bezpieczeństwo stosowania przed osiągnięciem tego wieku nie zostało ustalone.

Ciąża

Nie zaleca się podawania kobietom w ciąży; podawanie iwermektyny w dawkach embriotoksycznych lub zbliżonych do nich powoduje wady płodu u większości gatunków zwierząt laboratoryjnych. Jest teratogenny u myszy, szczurów i królików przy wielokrotnym podawaniu w dawkach odpowiednio 0,2, 8,1 i 4,5 razy większych od maksymalnej dawki zalecanej dla ludzi (w przeliczeniu na mg/m2/dzień). Teratogenność charakteryzowała się rozszczepem podniebienia u wszystkich trzech gatunków zwierząt; u królików stwierdzono również zapalenie kończyn przednich. Te wady rozwojowe występowały tylko przy dawkach zbliżonych do embriotoksyczności u ciężarnych samic. Iwermektyna nie wykazuje zatem selektywnej fetotoksyczności dla rozwijającego się płodu. Nie ma odpowiednich i dobrze kontrolowanych badań na kobietach w ciąży. Na podstawie tych badań trudno jest ocenić ryzyko związane z pojedynczą małą dawką.

Karmienie piersią

Mniej niż 2% dawki iwermektyny przechodzi do mleka matki. Bezpieczeństwo stosowania u niemowląt nie zostało ustalone. Tabletek Iwermektyny nie należy stosować u matek karmiących piersią, chyba że spodziewane korzyści przeważają nad potencjalnym ryzykiem dla niemowlęcia.

Zastosowanie w pediatrii

Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności u pacjentów pediatrycznych o masie ciała mniejszej niż 15 kg.

Działania niepożądane

W większości przypadków działania niepożądane są łagodne i przemijające:

• Reakcje nadwrażliwości wynikające ze śmierci mikrofilarii po leczeniu iwermektyną to objawy reakcji Mazzottiego: świąd, zapalenie spojówek, bóle stawów, mialgia (w tym bóle brzucha), gorączka, obrzęk, zapalenie węzłów chłonnych, adenopatia, nudności, wymioty, biegunka, niedociśnienie ortostatyczne, tachykardia, astenia, wysypka i ból głowy.
• Objawy te rzadko są ciężkie.
• Okulistyczne działania niepożądane po leczeniu tabletkami Iwermektyny są rzadkie, ale w trakcie leczenia mogą sporadycznie wystąpić zaburzenia czucia w oku, obrzęk powiek, zapalenie przedniego odcinka błony naczyniowej, zapalenie spojówek, zapalenie kończyn, zapalenie rogówki lub zapalenie naczyniówki. Rzadko są one ciężkie i zwykle ustępują bez pomocy kortykosteroidów.
• Zgłaszano senność i sporadycznie przemijającą niespecyficzną eozynofilię oraz podwyższone stężenie transaminaz (GPT).

Przedawkowanie

Zgłaszano przypadki przypadkowego przedawkowania iwermektyny, ale nie można przypisać im zgonów. W przypadku ciężkiego zatrucia spowodowanego nieznanymi dawkami (postać weterynaryjna), objawy są takie, jakie obserwowano w badaniach toksykologicznych na zwierzętach, głównie mydria, senność, spowolniona aktywność ruchowa, drżenie i ataksja.

W przypadku przypadkowego zatrucia leczenie bezobjawowe, jeśli jest wskazane, powinno obejmować pozajelitowe podawanie płynów i elektrolitów, wspomaganie oddychania (tlen i wentylacja wspomagana, jeśli to konieczne) oraz wspomaganie ciśnienia w przypadku ciężkiego niedociśnienia.

Jeśli jest to konieczne, aby zapobiec wchłonięciu spożytego leku, może być wskazane jak najszybsze wywołanie wymiotów i (lub) płukanie żołądka, a następnie zastosowanie środków przeczyszczających i zwykłego leczenia trucizn. Na podstawie dostępnych dowodów u ludzi, wydaje się, że wskazane jest unikanie leków z grupy agonistów GABA w leczeniu przypadkowego zatrucia iwermektyną.

W przypadku przedawkowania należy natychmiast skontaktować się z lekarzem lub najbliższym szpitalem.